Tematyka konferencji obejmuje zagadnienia ogólnochemiczne, jak również te z pogranicza chemii i biologii, medycyny, technologii chemicznej, fizyki oraz nanotechnologii.
W konferencji corocznie biorą udział najzdolniejsi studenci i doktoranci, przedstawiciele większości polskich uczelni wyższych. Jest to również okazja do wspólnego spotkania, podzielenia się wiedzą i dyskusji na temat działań organizacji w przyszłości.
W trakcie konferencji będą miały miejsce spotkania z zaproszonymi gośćmi wywodzącymi się ze świata przemysłu – przedstawicielami firm, a także instytucji lub organizacji pożytku publicznego.
CZYTAJ WIECEJ
Ukończył Uniwersytet Jagielloński w Krakowie w 1997 roku, obronił doktorat w 2000 roku na Uniwersytecie Friedricha-Alexandra w Erlangen-Norymberdze w Niemczech, stopień doktora habilitowanego uzyskał w 2009 roku na Wydziale Chemii Uniwersytetu Jagiellońskiego. Od 2016 roku jest profesorem tytularnym. W latach 2013-2021 był kierownikiem Zakładu Chemii Nieorganicznej, w latach 2016-2020 pełnił funkcję prodziekana ds. badań i współpracy na Wydziale Chemii Uniwersytetu Jagiellońskiego, od 2020 roku pełni funkcję dziekana tego wydziału. W latach 2014 i 2015 był profesorem wizytującym w Catalysis Research Center na Uniwersytecie Hokkaido w Sapporo oraz w School of Computing, Engineering and Mathematics na Uniwersytecie Western Sydney.
Jego zainteresowania badawcze obejmują mechanizmy reakcji fotokatalitycznych, fotosensybilizację, fotoelektrochemię i spektroelektrochemię półprzewodników, właściwości redoksowe półprzewodników, środowiskowe i medyczne zastosowania fotokatalizy, fotoindukowane procesy przenoszenia ładunku i energii, aktywację małych cząsteczek, konwersję energii słonecznej na chemiczną, fotokatalityczną redukcję CO2, foto(elektro)katalityczny rozkład wody, fotokatalityczną syntezę organiczną. Badania obejmują zarówno podstawy fotokatalizy, jak i praktyczne zastosowania fotokatalizatorów (W. Macyk jest założycielem i prezesem firmy InPhoCat – Innovative Photocatalytic Solutions Sp. z o.o., założonej w 2015 roku; www.inphocat.pl).
Jest laureatem polskich i niemieckich nagród i stypendiów (stypendium Start FNP, stypendium Polityki, nagroda Niemieckiego Towarzystwa Chemicznego, nagroda Prezesa Rady Ministrów, nagrody Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego). Kierował krajowymi i międzynarodowymi grantami badawczymi, jest autorem ponad 140 prac
i rozdziałów w książkach, kilku patentów i wniosków patentowych. W 2012 roku powołał Grupę Fotokatalizy. Więcej informacji: www.fotokataliza.pl
Ukończył Uniwersytet Jagielloński w Krakowie w 1997 roku, obronił doktorat w 2000 roku na Uniwersytecie Friedricha-Alexandra w Erlangen-Norymberdze w Niemczech, stopień doktora habilitowanego uzyskał w 2009 roku na Wydziale Chemii Uniwersytetu Jagiellońskiego. Od 2016 roku jest profesorem tytularnym. W latach 2013-2021 był kierownikiem Zakładu Chemii Nieorganicznej, w latach 2016-2020 pełnił funkcję prodziekana ds. badań i współpracy na Wydziale Chemii Uniwersytetu Jagiellońskiego, od 2020 roku pełni funkcję dziekana tego wydziału. W latach 2014 i 2015 był profesorem wizytującym w Catalysis Research Center na Uniwersytecie Hokkaido w Sapporo oraz w School of Computing, Engineering and Mathematics na Uniwersytecie Western Sydney.
Jego zainteresowania badawcze obejmują mechanizmy reakcji fotokatalitycznych, fotosensybilizację, fotoelektrochemię i spektroelektrochemię półprzewodników, właściwości redoksowe półprzewodników, środowiskowe i medyczne zastosowania fotokatalizy, fotoindukowane procesy przenoszenia ładunku i energii, aktywację małych cząsteczek, konwersję energii słonecznej na chemiczną, fotokatalityczną redukcję CO2, foto(elektro)katalityczny rozkład wody, fotokatalityczną syntezę organiczną. Badania obejmują zarówno podstawy fotokatalizy, jak i praktyczne zastosowania fotokatalizatorów (W. Macyk jest założycielem i prezesem firmy InPhoCat – Innovative Photocatalytic Solutions Sp. z o.o., założonej w 2015 roku; www.inphocat.pl).
Jest laureatem polskich i niemieckich nagród i stypendiów (stypendium Start FNP, stypendium Polityki, nagroda Niemieckiego Towarzystwa Chemicznego, nagroda Prezesa Rady Ministrów, nagrody Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego). Kierował krajowymi i międzynarodowymi grantami badawczymi, jest autorem ponad 140 prac
i rozdziałów w książkach, kilku patentów i wniosków patentowych. W 2012 roku powołał Grupę Fotokatalizy. Więcej informacji: www.fotokataliza.pl
Sebastian Baś urodził się w Krakowie w 1986 roku. Studia na Wydziale Chemii Uniwersytetu Jagiellońskiego rozpoczął w 2005 roku, gdzie cztery lata później dołączył do zespołu prof. Jacka Młynarskiego. W 2011 roku ukończył studia inżynierskie
o kierunku Techniki Chemicznej na Wydziale Inżynierii Materiałowej i Ceramiki Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Tytuł doktora nauk chemicznych uzyskał
w 2014 roku na Wydziale Chemii UJ, gdzie rozpoczął później pracę jako asystent. Staż podoktorski odbył na Uniwersytecie Tokijskim w zespole prof. Shu Kobayashi. Obecnie jest adiunktem w Zakładzie Chemii Organicznej Wydziału Chemii UJ oraz profesorem wizytującym instytut ICOA na Uniwersytecie w Orleanie.
Jego główne zainteresowania naukowe to stereokontrolowana synteza totalna związków naturalnych i bioaktywnych, opracowywanie nowych reakcji stereoselektywnych oraz przemian inicjowanych światłem-widzialnym, jak również chemia wspomagana komputerowo w poszukiwaniu nieznanych transformacji chemicznych
Sebastian Baś urodził się w Krakowie w 1986 roku. Studia na Wydziale Chemii Uniwersytetu Jagiellońskiego rozpoczął w 2005 roku, gdzie cztery lata później dołączył do zespołu prof. Jacka Młynarskiego. W 2011 roku ukończył studia inżynierskie
o kierunku Techniki Chemicznej na Wydziale Inżynierii Materiałowej i Ceramiki Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Tytuł doktora nauk chemicznych uzyskał
w 2014 roku na Wydziale Chemii UJ, gdzie rozpoczął później pracę jako asystent. Staż podoktorski odbył na Uniwersytecie Tokijskim w zespole prof. Shu Kobayashi. Obecnie jest adiunktem w Zakładzie Chemii Organicznej Wydziału Chemii UJ oraz profesorem wizytującym instytut ICOA na Uniwersytecie w Orleanie.
Jego główne zainteresowania naukowe to stereokontrolowana synteza totalna związków naturalnych i bioaktywnych, opracowywanie nowych reakcji stereoselektywnych oraz przemian inicjowanych światłem-widzialnym, jak również chemia wspomagana komputerowo w poszukiwaniu nieznanych transformacji chemicznych
Prof. dr hab. Jacek Lipok, chemik i biotechnolog, jest absolwentem Wydziału Matematyki, Fizyki i Chemii Wyższej Szkoły Pedagogicznej im. Powstańców Śląskich w Opolu, który ukończył w 1988 roku zdobyciem tytułu zawodowego magistra na kierunku chemia o specjalności agrobiochemia. Stopień naukowy doktora nauk rolniczych w zakresie agronomii i chemii ekologicznej uzyskał w 1995 roku na Wydziale Rolniczym Akademii Rolniczej we Wrocławiu. Wyniki późniejszych badań nad przemianami ksenobiotyków fosfonoorganicznych w ekosystemach, stały się podstawą rozprawy habilitacyjnej i uzyskania w 2011 roku stopnia doktora habilitowanego na Wydziale Biotechnologii i Nauk o Żywności Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu. Tytuł profesora tytularnego w dyscyplinie nauki chemiczne w dziedzinie nauk ścisłych i przyrodniczych uzyskał w 2020 roku. Dorobek naukowy prof. dr hab. Jacka Lipoka związany jest z badaniami w dziedzinie nauk ścisłych i przyrodniczych, na pograniczu nauk chemicznych, farmaceutycznych i biologicznych.
Jest autorem i współautorem blisko 90 publikacji, 5 przyznanych patentów i ponad 180 wystąpień konferencyjnych, w tym ponad 30 wykładów naukowych wygłoszonych w większości na zaproszenie. W czasie minionych dziesięciu lat kierował bądź uczestniczył w realizacji 7 projektów naukowo-badawczych finansowanych przez NCN lub NCBiR i prowadzonych na Wydziale Chemii UO.
Od 2012 Kandydat jest członkiem Prezydium Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Chemicznego, w którym pełni funkcję opiekuna Sekcji Studenckiej PTChem oraz reprezentuje Towarzystwo w pracach Chemistry Europe – Wiley Online Library. Jest także członkiem Zespołu Analizy Farmaceutycznej, Biomedycznej i Produktów Naturalnych, Komitetu Chemii Analitycznej Polskiej Akademii Nauk.
Prof. dr hab. Jacek Lipok, chemik i biotechnolog, jest absolwentem Wydziału Matematyki, Fizyki i Chemii Wyższej Szkoły Pedagogicznej im. Powstańców Śląskich w Opolu, który ukończył w 1988 roku zdobyciem tytułu zawodowego magistra na kierunku chemia o specjalności agrobiochemia. Stopień naukowy doktora nauk rolniczych w zakresie agronomii i chemii ekologicznej uzyskał w 1995 roku na Wydziale Rolniczym Akademii Rolniczej we Wrocławiu. Wyniki późniejszych badań nad przemianami ksenobiotyków fosfonoorganicznych w ekosystemach, stały się podstawą rozprawy habilitacyjnej i uzyskania w 2011 roku stopnia doktora habilitowanego na Wydziale Biotechnologii i Nauk o Żywności Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu. Tytuł profesora tytularnego w dyscyplinie nauki chemiczne w dziedzinie nauk ścisłych i przyrodniczych uzyskał w 2020 roku. Dorobek naukowy prof. dr hab. Jacka Lipoka związany jest z badaniami w dziedzinie nauk ścisłych i przyrodniczych, na pograniczu nauk chemicznych, farmaceutycznych i biologicznych.
Jest autorem i współautorem blisko 90 publikacji, 5 przyznanych patentów i ponad 180 wystąpień konferencyjnych, w tym ponad 30 wykładów naukowych wygłoszonych w większości na zaproszenie. W czasie minionych dziesięciu lat kierował bądź uczestniczył w realizacji 7 projektów naukowo-badawczych finansowanych przez NCN lub NCBiR i prowadzonych na Wydziale Chemii UO.
Od 2012 Kandydat jest członkiem Prezydium Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Chemicznego, w którym pełni funkcję opiekuna Sekcji Studenckiej PTChem oraz reprezentuje Towarzystwo w pracach Chemistry Europe – Wiley Online Library. Jest także członkiem Zespołu Analizy Farmaceutycznej, Biomedycznej i Produktów Naturalnych, Komitetu Chemii Analitycznej Polskiej Akademii Nauk.
Po ukończeniu studiów na kierunku chemia na Wydziale Fizyki i Chemii Uniwersytetu Łódzkiego, rozpoczęła pracę w ramach studium doktoranckiego w Centrum Badań Molekularnych i Makromolekularnych Polskiej Akademii Nauk w Łodzi w Zakładzie Inżynierii Materiałów Polimerowych. Po obronie pracy doktorskiej pt.: „Mikrosfery polistyren-poliglicydol: synteza, modyfikacja, materiały pochodne" w roku 2013, wyjechała na roczny staż podoktorski do École Supérieure de Physique et Chimie Industrielles w Paryżu. Po powrocie ze stażu doktorskiego pozyskała finansowanie w ramach programu Sonata Narodowego Centrum Nauki, a następnie założyła swój własny zespół badawczy – Zespół Materiałów Usieciowanych w Dziale Polimerów CBMiM PAN. Obecnie wraz z zespołem naukowym realizuje projekty SONATA BIS i OPUS (NCN). Przedmiotem zainteresowań naukowych prof. Goseckiej są sieci polimerowe, w tym samoreperowalne, wstrzykiwalne hydrożele do zastosowań biomedycznych, hydrożelowe nośniki leków trudno rozpuszczalnych do terapii ginekologicznych, właściwości reologiczne sieci polimerowych oraz polimery wrażliwe na działanie bodźców zewnętrznych Za aktywność naukową została nagrodzona Stypendium Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego dla młodych wybitnych naukowców w roku 2019.
Jest zaangażowana w działalność Towarzystwa IUPAC pełniąc rolę Przewodniczącej Grupy Projektowej pracującej nad opracowaniem rekomendacji dotyczącej “Nomenklatury i Terminologii Polimerów Supramolekularnych”. Od kwietnia 2024 roku pełni funkcję Koordynatora Działu Funkcjonalnych Polimerowych i Materiałów Polimerowych w CBMiM PAN.
Po ukończeniu studiów na kierunku chemia na Wydziale Fizyki i Chemii Uniwersytetu Łódzkiego, rozpoczęła pracę w ramach studium doktoranckiego w Centrum Badań Molekularnych i Makromolekularnych Polskiej Akademii Nauk w Łodzi w Zakładzie Inżynierii Materiałów Polimerowych. Po obronie pracy doktorskiej pt.: „Mikrosfery polistyren-poliglicydol: synteza, modyfikacja, materiały pochodne" w roku 2013, wyjechała na roczny staż podoktorski do École Supérieure de Physique et Chimie Industrielles w Paryżu. Po powrocie ze stażu doktorskiego pozyskała finansowanie w ramach programu Sonata Narodowego Centrum Nauki, a następnie założyła swój własny zespół badawczy – Zespół Materiałów Usieciowanych w Dziale Polimerów CBMiM PAN. Obecnie wraz z zespołem naukowym realizuje projekty SONATA BIS i OPUS (NCN). Przedmiotem zainteresowań naukowych prof. Goseckiej są sieci polimerowe, w tym samoreperowalne, wstrzykiwalne hydrożele do zastosowań biomedycznych, hydrożelowe nośniki leków trudno rozpuszczalnych do terapii ginekologicznych, właściwości reologiczne sieci polimerowych oraz polimery wrażliwe na działanie bodźców zewnętrznych Za aktywność naukową została nagrodzona Stypendium Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego dla młodych wybitnych naukowców w roku 2019.
Jest zaangażowana w działalność Towarzystwa IUPAC pełniąc rolę Przewodniczącej Grupy Projektowej pracującej nad opracowaniem rekomendacji dotyczącej “Nomenklatury i Terminologii Polimerów Supramolekularnych”. Od kwietnia 2024 roku pełni funkcję Koordynatora Działu Funkcjonalnych Polimerowych i Materiałów Polimerowych w CBMiM PAN.
Sekcja Młodych PTChem to jedna z sekcji naukowych Polskiego Towarzystwa Chemicznego, której celem jest integracja naukowa studentów oraz młodych naukowców z całej Polski.
SMPTChem od blisko 25 lat jednoczy środowisko naukowe we współpracy z licznymi uczelniami, instytutami oraz przedstawicielami przemysłu w Polsce, organizując m.in. konferencje naukowe, warsztaty, czy reprezentując Polskę na arenie międzynarodowej.
